W pierwszej kolejności wskazać należy, że przepis art. 8 ust. 1 Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) sporządzonej w Genewie w dniu 19 maja 1956 r. (Dz.U. z 1962 r. Nr 49, poz. 238 ze zmianami, dalej zwanej „Konwencją”) nakłada na przewoźnika przyjmującego towar do przewozu dwa obowiązki. Pierwszy z nich obejmuje zobowiązanie do sprawdzenia dokładności danych listu przewozowego, a drugi z nich sprawdzenia widocznego stanu towaru i jego opakowania. Realizacja drugiego z obowiązków – oceny stanu technicznego przewożonego towaru i jego opakowania sprowadza się do oceny i sprawdzenia widocznego stanu towaru wraz z opakowaniem, czyli takie który łatwo jest ocenić wzrokiem lub innymi zmysłami. Nie ulega więc wątpliwości, że przewoźnik nie ma obowiązku dokonywać szczegółowej inspekcji towaru w sposób, który zastosowałby np. kupujący, by sprawdzić istnienie ewentualnych wad. Niezbędne jest jednak zachowanie przez przewoźnika staranności, jakiej można wymagać od profesjonalisty. Powinien on zatem obejrzeć towar i opakowanie z zewnątrz, sprawdzić, czy nie ma widocznych uszkodzeń, dotknąć towar, a w razie potrzeby – poruszyć nim. Wymagane jest sprawdzenie należytego przygotowania towaru do przewozu, jak również ocena, czy towar już po przewozie będzie nadawał się do użycia. Mimo, iż na przewoźniku ciąży obowiązek wyłącznie dokonania oceny zewnętrznego stanu opakowania, zaś obowiązek doboru odpowiedniego rodzaju opakowania o właściwej wytrzymałości spoczywa na nadawcy, to przewoźnik musi ocenić czy opakowanie nie ma widocznych uszkodzeń lub braków. Przewoźnik zobowiązany jest również do sprawdzenia czy pojazd którym przewożony jest ładunek nie ma oczywistych wad, a także czy nie występują wycieki, nieszczelności lub braki w wyposażeniu itp.
Wykonanie tych obowiązków ma szczególne znaczenie dla przewoźnika, zaniechanie powoduje, że deklaracje zawarte w liście przewozowym stają się dla niego wiążące i jednocześnie zastosowanie znajduje domniemanie wyrażone w art. 9 ust. 2 Konwencji, zgodnie z którym w braku uzasadnionych zastrzeżeń przewoźnika, wpisanych do listu przewozowego, istnieje domniemanie, że towar i jego opakowanie były widocznie w dobrym stanie w chwili przyjęcia przez przewoźnika, i że ilość sztuk, jak również ich cechy i numery były zgodne z oświadczeniami w liście przewozowym. Zatem w razie zarzutów dotyczących prawidłowości wykonania umowy przewozu przewoźnik, który zaniechał sprawdzenia danych listu przewozowego, stanu towaru i jego opakowania, może znaleźć się w trudnej sytuacji dowodowej, stając przed koniecznością obalenia wskazanego domniemania.